Mantelkring Informatiemarkt – Den Haag

Mantelzorg overkomt je. Daar kies je niet zomaar voor en je wordt er al helemaal niet op voorbereid.

Mantelzorg is zwaar, je kan het niet alleen en het treft jong en oud. Dat werd maar weer eens duidelijk op deze mooi middag in Den Haag waar we in gesprek gingen met mantelzorgers.

Het was een middag die volledig in het teken van ‘verbinding’ stond. Er waren meer dan 15 lokale dienstverleners aanwezig die er eigenlijk voor kunnen zorgen dat je langer thuis kan blijven wonen. Dat je het mantelzorgen iets kan verlichten.

Liane Wolfert is de oprichtster van Mantelkring en zij organiseerde een college tour en een informatiemarkt voor mantelzorgers. Op een inspirerende locatie waar ruim 70 mensen aanwezig waren.

De diagnose dementie krijg je als gezin!

Ik zat samen met een mantelzorger van 25 jaar die stopte met werken om voor zijn vader te zorgen. Zijn vader heeft mijn leeftijd en leeft al met de diagnose Alzheimer. Ik heb veel bewondering hoe hij dit zo open en kwetsbaar kon delen voor zoveel onbekende mensen. Vaak worden de kinderen nog vergeten maar zij hebben het misschien wel extra zwaar.

Het herinnerde aan de tijd met Hester. Wist ik toen maar wat ik nu weet. Dan had ik bepaalde dingen anders gedaan en had zij langer thuis kunnen blijven wonen. Misschien wel tot aan haar dood.

Help mantelzorgers…

🍀 Mantelzorgers herkennen zich niet in deze naam.
🍀 Mantelzorgers kunnen het niet alleen.
🍀 Mantelzorgers weten niet direct de weg in het complexe landschap van de zorg.

Er zijn al zoveel mooie initiatieven. Zoek elkaar op. Verbind met elkaar en laat de gemeente, de welzijnsorganisaties etc… zorgen voor de toegankelijkheid en schaalbaarheid.

Een mooie reactie van Liane Wolfert:

Wat een waardevolle bijdrage leverde Ton in ’t Veen deze middag. Zijn verhaal raakte, zijn aanwezigheid maakte indruk. Er spreekt zoveel kracht en echtheid uit de manier waarop hij deelt, luistert en verbindt.

Met zijn openheid gaf hij niet alleen een stem aan mantelzorgers, maar bracht hij ook warmte en verdieping in het gesprek. Een inspirerende en fijn mens om erbij te hebben.

Dankbaar dat hij dit met ons wilde delen. ❤️

Mantelzorgparticipatie… Laat mantelzorgers zich niet aanpassen aan het systeem, maar laat het systeem zich aanpassen aan de mantelzorgers ❤️‍

Dit is de grootste valkuil in het betrekken van familie en vrienden, zij-instromers in de zorg. Zij komen iets ‘brengen’. Luister daar naar en pers ze niet (met de beste bedoelingen) in het keurslijf van de regels en protocollen in de huidige zorg.

Zij zullen zich niet gehoord voelen. Niet begrepen voelen. En het risico op weerstand is vele malen groter dan de kans op succes!

Op deze inspiratiebijeenkomst in Oud Beijerland van Zorgwaard waren zorgprofessionals, mantelzorgers, vrijwilligers en mensen met dementie aanwezig. Zorgwaard presenteerde haar visie op de zorg van de toekomst en het verbinden met de informele zorg. Mantelzorgparticipatie.

Dit is geen toverwoord waarin alle oplossingen schuilen. Het betrekken van mantelzorgers, het sociale netwerk, in de formele zorg is een uitdaging waarmee wij niet het te kort aan zorgpersoneel gaan oplossen.

Het mag een resultaat zijn die ik zie als ‘bijvangst’. Het hoofddoel is naar mijn mening altijd: meer persoonlijke zorg. Zorg op basis van de menselijke maat!

Ik zie het ook als een noodzakelijke beweging om de transformatie, waar de zorg zo naar snakt, werkelijk in gang te zetten. Dit vraagt wel lef… Dit vraagt ook moed…

Protocollen zullen losgelaten moeten worden. In de transformatie naar iets nieuws – je visie op de toekomst – je droom, zal er ruimte moeten zijn voor het maken van fouten. Het zijn de fouten waarvan wij het meeste leren en ons een stapje dichter bij onze droom / ons doel brengen.

Het was een hele mooie avond en één waar ik ook iets geleerd heb. Nog meer tijd inplannen voor de interactie. Want veel aanwezigen hadden vragen, opmerkingen en hulpvragen. Sommigen daarvan werden direct beantwoord door andere aanwezigen die hetzelfde hadden meegemaakt en daarvoor al een oplossing gevonden.

Zo kunnen we dit ook alleen doen wanneer we het samen doen. Gelijkwaardig, open, kwetsbaar en veilig. De perfecte omstandigheden voor een succesvolle transformatie.

Ik wil Bas van der Plank bedanken voor de uitnodiging en wens jullie veel succes. Ook wil ik alle aanwezigen bedanken voor de (kritische) vragen 🙏

Wat was het een mooie en inspirerende avond. Jouw verhaal gaf eyeopeners en bevestigde hoe belangrijk welzijn en welbevinden zijn. Je wist treffend te laten zien hoe informele zorg in samenspel met de professionals hier gezamenlijk een goede invulling aan kunnen geven. Nogmaals dank voor je bijdrage!

Mantelzorgers worden in het zonnetje gezet.

De invulling van deze middag en avond volgt nog en is bedoeld voor alle mantelzorgers in deze regio.

Aanvullende informatie over deze dag en waar jij je kan opgeven volgt nog.

De Casemanager kan de verbindende factor zijn tussen de informele- en formele zorg.

Met veel plezier mocht ik een gastcollege geven aan de Casemanagers in opleiding van de Christelijke Hogeschool Ede (CHE) Het ging deze ochtend over de impact op de mantelzorger(s) en welke rol de casemanager daarin kan en/of wil hebben. Er waren mooie vragen zoals:

Mooie vragen die ik vanuit onze persoonlijke situatie besproken heb. En voor mij is de rol van de casemanager belangrijk. Niet alleen in de eerste fase maar ook in de overgang naar het verzorgingshuis. Alle kennis uit de informele zorg, kan zo worden overgedragen.

Eigenlijk zou de indicatie voor toewijzing van de casemanager dan mogen overgaan op de mantelzorger. Dat hij/zij ook in de intramurale fase kan worden bijgestaan door de casemanager. Nu de focus steeds meer gelegd wordt op mantelzorgparticipatie, is dat voor mij zelfs een vereiste.

Het was een mooie ochtend en ik wens iedereen een succesvolle afronding en veel plezier in het geweldige werk dat jullie doen ❤️‍

Ik had je beloofd dat je thuis kon blijven, maar ik heb gefaald 😪 Dit wordt de laatste verhuizing in je leven… Van thuis naar het verzorgingshuis…

Dit schuldgevoel zullen veel mantelzorgers herkennen. En ook al weet je dat je er niets aan kan doen, voelt dat niet zo. Voor mij was het de moeilijkste beslissing die ik moest nemen.

In het verzorgingshuis staan de zorgprofessionals al klaar. Met hun grote zorghart willen ze je een warm welkom geven. En met de beste bedoelingen nemen ze je alles uit handen en gaan ze in de ‘doe’-stand.

Deze laatste verhuizing is niet alleen een zwaar en emotioneel moment, er schuilen zoveel gemiste kansen in die het leven èn werken in het verzorgingshuis draagbaar, of misschien wel leuk kunnen maken.

Neem bijvoorbeeld het sociale netwerk dat wij hadden. Tot dat moment waren zij onze grootste steun ❤️ Hoe mooi was het geweest wanneer zij er allemaal bij waren, betrokken werden door de zorgorganisatie en opgenomen in het informele welzijnsteam in de intramurale zorg.

Het informele welzijnsteam dat de formele zorg aanstuurt … JA, aanstuurt. Zij geven invulling aan het zorgplan en kijken waar ze zelf een actieve rol in willen hebben en de formele zorg participeert daarop.

Alle kennis, ervaring en motivatie verlies je in het moment van overgang zodra je de potentie in dit moment niet ziet, niet erkent en niet borgt. Later ga je dan op zoek naar vrijwilligers die de nieuwe bewoner helemaal niet kennen.

Over dit onderwerp en nog veel andere, die te maken hebben met mantelzorgparticipatie, mocht ik spreken bij Laurens.

Een mooie inspirerende sessie in de middag met veel zorgprofessionals, welzijnsmedewerksters en vrijwilligers. Natuurlijk komen dan de vragen ‘Hoe dan…’ – ‘Mag dat…’ – ‘Kan dat ook…’ – ‘Wie is verantwoordelijk…’.

Denk groot en begin klein. Beeld je de mooiste auto in, maar begin met een skateboard en leer vanuit het doen ipv erover praten.

Bedankt Serena Wibier voor de organisatie en de uitnodiging en veel succes met jullie transformatie 🍀

Met een heuse troubadour en workshops met o.a. bokshandschoenen 😅 , Yoga, salsa en mindfulness, is gisteren stilgestaan bij de dag van de mantelzorger.

ZwolleDoet! organiseert elk jaar een groot event voor mantelzorgers in Zwolle en dit jaar mocht ik samen met E.I.M. (Ellen) Rooijers de aftrap doen.

De dag is positief ingestoken en ook al weten we hoe zwaar mantelzorg kan zijn, hoeven we ons daar niet bij neer te leggen.

🍀 Volg je ❤️ en laat je geen gewenst gedrag aanpraten
🍀 Zoek contact met deelgenoten
🍀 Zorg voor een sociaal netwerk
🍀 Stel niets uit en maak nieuwe herinneringen
🍀 Zoek contact met jezelf en overwin je schuldgevoelens
🍀 Maak van je ‘zware mantel’ een mantelpakje

… en alles met de focus op wat wel kan !

Bedankt voor de uitnodiging Kristel van ’t Hul – Koridon en de organisatie van deze geslaagde dag.

De AMVN is de brancheorganisatie van bedrijven die zich ten doel heeft gesteld mantelzorgers te ondersteunen op het gebied van professionele betaalbare mantelzorg.

🍀 Langer zelfstandig thuis wonen 🍀 Zorg in de wijk 🍀 Mantelzorgpartcipatie. Dit waren onderwerpen waarover ik, met ondernemers in de zorg, mocht spreken op het event van AMVN

Er is zoveel méér mogelijk dat wèl kan en mensen met dementie en hun mantelzorgers in hun kracht zetten.

Samenwerken is hierin één van de belangrijke factoren voor succes. Mooi dat hier een branchevereniging (Aanvullende Mantelzorg Vereniging Nederland) voor is die dit organiseert en ondersteund.

Bedankt Pauline van der Linden, Otto de Goeij en Floris Vervat voor de uitnodiging en veel succes 🍀

Zorgprofessionals uit Suriname en Indonesië leveren een waardevolle en inclusieve bijdrage in de zorg in Nederland.

Succesvolle transformatie in de zorg ! En een ✅ op de bucketlist zoals Sharon het zo mooi formuleerde.

Afgelopen maandag mocht ik Sharon Lubbers en Loek Vandebroek aan het woord laten op het jaarlijkse congres voor HRM in de zorg. De zaal zat vol en zij deelden de lessen die zij geleerd hebben vanuit de praktijk.

De Zorggroep startte ruim 1 jaar geleden met de inzet van 4 Surinaamse verpleegkundigen van CareVisie. 2 Eerdere projecten met Europese verpleegkundigen waren geen succes maar brachten hun wel verder.

Met de mindset ‘hier gaan wij een succes van maken’ zijn er na 1 jaar bijna 50 zorgprofessionals met een vast dienstverband en woonruimte en … een retentie van 90% !

Deze transformatie kon alleen een succes worden wanneer je alle betrokkenen volledig meeneemt. En van werkgever kwam ook de rol van verhuurder en vastgoed in het proces om de hoek kijken.

Ik vind het een eer dat ik dit project mocht begeleiden en ik kan mij nog goed herinneren toen ik Jos Merx in februari vorig jaar belde met de vraag waarom dit bij zorgorganisaties zo moeilijk is. Jos nodigde mij direct uit en nu staan we hier.

Er lopen vanuit CareVisie nu ook projecten in Indonesië en India. Buitenlandse zorgprofessionals zijn niet dé oplossing maar wel één van de deeloplossingen die kan bijdragen in de uitdagingen waar de zorg voor staat.

Mantelzorgparticipatie – informele zorg – zij instromers … vandaag kwam dat allemaal aan bod en ik mocht vanuit mijn persoonlijke ervaring hierover spreken.

ZorgSpectrum opent binnenkort een nieuwe locatie in Hoef en Haag voor mensen met dementie en hebben een 5-daagse training georganiseerd voor alle nieuwe medewerkers. Mooi om te zien hoeveel aandacht en tijd er besteed wordt om een heel nieuw team in te werken.

Miranda Heijgen had mij uitgenodigd om te spreken over het verbinden van de informele – en formele zorg.


Ik heb er veel energie van gekregen en wat mij vooral is bijgebleven, zijn de opmerkingen van Roos Rijnen (van Ervarea) over de dieper liggende oorzaak waarom we soms de dingen doen zoals we die doen. En daarmee de unieke kans voor dit nieuwe team om met zoveel zij instromers het ‘anders’ te gaan doen.

Heel veel succes en ik kom graag over 6 maanden weer langs om te kijken hoe het dan allemaal in praktijk is gebracht.

Mantelzorgparticipatie… Hoe verbinden we de informele zorg op een verantwoordelijke wijze?

Mantelzorgparticipatie. De informele en formele zorg verbinden. Daarover mocht ik gisteren spreken bij het Franciscus in Rotterdam.

Vanuit persoonlijke ervaringen hebben we het gehad over de succesfactoren, de (on)mogelijkheden, zelfredzaamheid, kennis delen, transformatie in de zorg en ethische dilemma’s.

Zolang het vrijwillig is, geloof ik in de kracht van de verbinding. Ziekenhuizen en VVT organisaties hebben uitdagingen als het gaat om risico’s, verantwoordelijkheid, communicatie, financiering en hoe ze medewerkers mee krijgen in deze transformatie.

Stichting KOMPAZ Nederland is recentelijk opgericht en deelt hierover 5 jaar ervaring en kennis met deze zorgorganisaties. Laten ze dus niet allemaal het wiel zelf opnieuw uitvinden, maar samenwerken.

Tekst van hun website:

‘Stichting KOMPAZ Nederland is in maart 2024 opgericht door het Maastricht UMC+ en het Innovatiefonds Ouderenzorg. Stichting KOMPAZ heeft als doel om zorg- en welzijnsinstellingen in Nederland optimaal te faciliteren en te verbinden bij het realiseren en professionaliseren van regionale trainingscentra. Hierin worden instructiemomenten, begeleidingssessies, educatieprogramma’s en andere te ontwikkelen interventies, met eenduidige kwaliteit, aangeboden. Indien passend, bevorderen deze interventies de zelfregie van patiënten, cliënten en mantelzorgers en dragen daardoor bij aan een daling van de formele zorgvraag. KOMPAZ is een acroniem voor Kenniscentrum voor de Ondersteuning van Mantelzorgers en Patiënten/cliënten bij het Aanleren van Zelfmanagement.’

Het heeft mij weer veel energie opgeleverd om mij in te blijven zetten voor een beter georganiseerde informele zorg en in oktober mag ik hetzelfde doen in hun ziekenhuis in Schiedam 💪

Ageism… leeftijddiscriminatie – Mantelzorgers vertegenwoordigen 17 mln FTE in de zorg in Europa – Is zorg in de toekomst vanzelfsprekend?

Tijdens het congres van de WHO Regional Office for Europe in Lissabon mocht ik eerst spreken namens de mantelzorgers. De belangrijke ‘onzichtbare’ schakel in de zorg. Mantelzorg is noodzakelijk en ook wenselijk want wie zou nu niet willen zorgen voor zijn of haar dierbare. Maar we worden als vanzelfsprekend ervaren, lastig gevonden als we het niet eens zijn en het wordt ons onnodig moeilijk gemaakt met alle onduidelijke en ingewikkelde wet- en regelgeving.

Een breed gedragen mening was Ageism. Discriminatie op basis van je leeftijd. Wanneer je ouder bent tel je minder mee ! Ik merkte dit vooral bij mensen met dementie. Die eigenlijk na diagnose worden afgeschreven. Maar het wordt veel breder ervaren. In veel situaties worden gepensioneerden afgeschreven terwijl zij een steeds groter wordende groep van de bevolking vertegenwoordigen. En nog tot veel in staat zijn.

In de plenaire afsluiting mocht ik spreken over de rol van innovatieve techniek in de zorg van de toekomst. Self Care. Innovatie begint met het durven loslaten van schijnzekerheden. Vertrouwen stellen in het proces om tot verandering te komen. Een veilige omgeving creëren waarin start-ups fouten mogen maken (agile valideren van aannames) omdat je alleen kan leren van fouten. En ook bij techniek ligt ageism op de loer. Techniek die je handelen overneemt, die je controleert en voor je beslist. Techniek die stigmatiserend werkt.

Het was een hele eer dat ik hierbij aanwezig mocht zijn. Niet alleen heel Europa maar ook landen zoals Rusland en Israël waren aanwezig. Meer dan 200 vertegenwoordigers in de zaal en meer dan 8000 mensen keken live mee gedurende deze 2 dagen. En met Mirella MN Minkman was ik niet de enige uit Nederland. Vanuit haar functie bij Vilans leverde ze een inspirerende bijdrage over verandermanagement in de verbinding van de formele- en informele zorg. En bedankt voor de foto Mirella 😉

Ik dank Yongjie Yon en Stefania Ilinca voor de uitnodiging en de goede organisatie.

Reminiscentie… is méér dan foto’s en muziek uit het verleden delen met mensen die leven met dementie.

Gisteren mocht ik spreken op het Europees Reminiscentie Congres in Amsterdam. Annemarie Bolder had mij hiervoor gevraagd en zij heeft mij destijds geleerd hoe ik weer in contact kon komen met Hester toen ze al in een ver gevorderd stadium van Alzheimer zat.

Wie is de persoon achter het masker van dementie? Zij zijn een persoon en niet de ziekte.

Als je weet wie iemand zijn of haar leven altijd geweest is, kan je gedrag veel beter begrijpen. Ook als praten niet meer mogelijk is.

Stel geen goed of fout vragen maar ga meer in op welk gevoel iets oproept. Probeer te voorkomen dat iemand ‘faalt’ omdat ze het antwoord niet meer herinneren.

Het was erg inspirerend om vanuit de praktijk onze voorbeelden te delen met de groep. En zij inspireerde mij weer met voorbeelden uit andere landen en hoe ze daar ook met kunst en theater hele waardevolle resultaten bereiken. Hoe families geholpen worden in het begrijpen en toepassen van reminiscentie.

Kijk voor meer info ook eens op de website van Annemarie

Heb je vragen of wil je contact?

Gebruik hiervoor het contactformulier of stuur een email naar: contact@tonintveen.nl. Ik heb meestal mijn laptop bij me en probeer binnen 2 werkdagen te reageren.