Ontmoet onze docent Marjolein Verburg en Ton in ’t Veen ‘Mantelzorgveteraan’ en gastspreker tijdens ons webinar op 8 juli🎤
Ton heeft jarenlang mantelzorg gedaan voor zijn vrouw Hester.
“Ongeveer zes maanden nadat mijn vrouw Hester de diagnose Alzheimer kreeg, kwam ik erachter dat ik een mantelzorger was. Een vreemd woord waar ik in eerste instantie weerstand tegen voelde. Je zorgt toch gewoon voor je vrouw?”
In dit webinar deelt hij zijn persoonlijke verhaal. Zijn motto “Focus op wat wel kan” sluit daarin naadloos aan op onze missie met de reeks workshops voor mensen met geheugenproblemen en (eerste stadia van) dementie. Daarnaast krijg je ook een voorproefje op wat je kunt verwachten tijdens de reeks workshops.
Ben je ook nieuwsgierig geworden? Schrijf je dan gratis in en doe mee.
En geen zorgen; je hebt geen zangervaring nodig om mee te kunnen doen.
📅 Datum: 8 juli 2025
⏰ Tijd: 20:00 uur
Op 24 september 2025 organiseren Carend en Alzheimer Nederland het congres ‘Palliatieve Zorg en Dementie’ in het hotel Van der Valk in Vianen. Gelukkig komt er steeds meer aandacht voor palliatieve zorg binnen de dementie en op deze dag zetten we in op nog meer kennisdeling en verdieping in de unieke uitdagingen van palliatieve zorg bij dementie. Dit congres biedt een platform waar zorgverleners, mantelzorgers, mensen met dementie en experts elkaar ontmoeten om de laatste inzichten, praktische handvatten en persoonlijke ervaringen te delen. Tijdens het congres staan we samen stil bij een belangrijk en complex thema: palliatieve zorg voor mensen met dementie. Dementie raakt niet alleen degene die het treft, maar ook de mensen om hen heen. Het is een proces vol vragen, keuzes en uitdagingen – zowel in praktische zin als op emotioneel vlak.
Het programma is met zorg samengesteld om je concrete handvatten, inzichten en inspiratie te bieden voor uw werk of rol. Met lezingen van onder andere Sander de Hosson, Maartje Klapwijk en Manu Keirse, en workshops waarin praktijk en ervaring centraal staan, hopen we u nieuwe perspectieven mee te geven.
We hopen niet alleen op kennisdeling, maar bieden ook ruimte voor reflectie en ontmoeting. Want palliatieve zorg is teamwork: samen met collega’s, naasten en de betrokkenen zelf proberen we steeds weer de best mogelijke zorg te bieden.
De dag wordt met nadruk gekenmerkt door praktijkgerichte sessies over thema’s als proactieve zorgplanning, morele dilemma’s, en zorg in de laatste levensfase. Daarnaast is er ruimte voor reflectie en het delen van persoonlijke ervaringen. Samen onderzoeken we hoe we de zorg kunnen blijven verbeteren in een tijd waarin dementie steeds meer mensen raakt.
De kosten voor het congres zijn 159 euro inclusief koffie, thee en versnaperingen.
Voor vragen over het congres kunt u een e-mail sturen naar congres@carend.nl. Heeft u problemen met aanmelden? Neem dan gerust contact met ons op via hetzelfde e-mailadres. Wilt u op naam van uw werkgever inschrijven en de betaling door hen laten verzorgen? Dat kan bij inschrijvingen vanaf drie personen. Stuur ons in dat geval een e-mail via congres@carend.nl, dan regelen wij dit graag verder met u.
Mantelzorgwaardering
Op deze dag worden er i.s.m. Cordaad Welzijn activiteiten georganiseerd ter waardering van alle mantelzorgers in de gemeente Bergeijk. O.a. met een mooi diner waar ik over verschillende thema’s zal spreken. Dit doen we tussen de gerechten door en dat is voor mij ook een mooie en ludieke wijze om verbinding en gesprekken tot stand te brengen tijdens het eten.
De gemeente Bergeijk vindt het bijzonder wanneer je mantelzorg verleent aan een naaste uit onze gemeente en daarom zetten ze jaarlijks mantelzorgers in het zonnetje. Dit doen ze elk jaar in november, rondom de Dag van de Mantelzorg. Elk jaar organiseren ze een bijeenkomst (bijvoorbeeld een lunch of borrel) voor mantelzorgers, waar je andere mantelzorgers kan ontmoeten en ervaringen kan uitwisselen. Ook ontvangt iedere mantelzorger een attentie namens de gemeente.
Dit jaar nodigen we je uit voor een gezellig diner of een workshop bloemdecoratie maken. Aanmelden kan tot en met woensdag 22 oktober 2025.
Je bent een mantelzorger wanneer je onbetaald, intensieve zorg verleent aan iemand uit jouw directe sociale omgeving. Bijvoorbeeld een familielid, vriend of buurman. Hierbij kan je denken aan hulp bij dagelijkse activiteiten, persoonlijke verzorging en vervoer maar ook het regelen van de zorg, contact met zorgverleners en het regelen van de administratie en financiële afwikkeling.
Als je voor iemand anders zorgt, kan het zijn dat je daar misschien hulp of ondersteuning bij nodig hebt. Deze ondersteuning wordt geboden door Cordaad Welzijn. Bijvoorbeeld door het houden van een mantelzorgcafé, het geven van advies, praktische hulp of een luisterend oor rondom mantelzorg. Schrijf je in als mantelzorger via Cordaad Welzijn en word op de hoogte gehouden van activiteiten.
Met ruim 100 aanmeldingen van lotgenoten, vrienden, relaties en familie is het een mooie middag/avond geworden.
Emoties… in de zaal en bij mij. Met trots kijk ik terug op de presentatie van mijn boek… mijn leven ❤️
Mantelzorgveteraan vertelt het verhaal van één mantelzorger maar tegelijkertijd ook de emoties waarin zoveel mantelzorgers mee geconfronteerd worden.
De cirkel is rond voor mij en ook al ga ik met evenveel passie, gedrevenheid en enthousiasme door met mijn missie, voelt dit als ‘compleet’.
De eerste reacties op het boek heb ik al ontvangen:
“Gisteren ben ik het boek gaan lezen en vanmorgen sloeg ik de laatste bladzijde om.”
“Hallo Ton Ik heb net je boek gelezen ik vind het prachtig heel aangrijpend en mooi heel verstaanbaar geschreven Gewoon heel prachtig ❤️”
“Ik ben in je boek nu bij het hoofdstuk Alzheimer en ga het waarschijnlijk in één keer uitlezen.”
“Ik was aanwezig bij de boekpresentatie en heb erg genoten en was zeer ontroerd. Inmiddels heb ik je boek al bijna uit.”
“Ik heb hem al aan de buurvrouw doorgegeven, mooi en triestig, heb toch wel traantjes laten lopen. Heel mooi wat je voor Hester allemaal gedaan hebt❤️ “
Mantelzorgen overkomt je. Je kiest hier niet voor en je hebt er geen opleiding voor gehad. Dat je zorgt voor een dierbare klinkt logisch en misschien mag het dat ook zijn.
Toch heeft het vaak een veel grotere impact op je eigen leven en je omgeving dan je vooraf had verwacht. Zelf overzie je dit niet altijd. Doordat je er middenin zit overzie je het geheel niet meer. Daar heb je dan je omgeving voor nodig die je daarin steunt. Familie, vrienden en zorgprofessionals.
Empathie is één van de belangrijkste voorwaarden om werkelijk met de mantelzorger te kunnen verbinden. Onvoorwaardelijk luisteren zonder te oordelen over de keuzes die de mantelzorger maakt. Ook als je zelf een andere keuze had gemaakt.
Lotgenoten begrijpen dit ❤️
Mensen die deze dag mogelijk hebben gemaakt en die ik extra wil bedanken:
En natuurlijk Jellie, Carin, Sonja, Sjoukje en Mennie voor het in ontvangst willen nemen van het éérste boek ❤️
Ik wens alle mantelzorgers, alle lotgenoten, alle zorgprofessionals veel inspiratie, veel verbinding en veel compassie. Toen ik de eerste woorden op papier zette schreef ik dit voor mijzelf en had ik nog niet de illusie dat het een boek zou worden. Nu ontvang ik zulke mooie, liefdevolle reacties van lezers en raakt mij dat meer dan ik vooraf had verwacht.
Ik ben blij dat ik het heb doorgezet en wil jullie bedanken voor de mooie berichtjes die ik van jullie ontvang 😊
Ik nodig ook zorgprofessionals, beleidsmakers en iedereen die (in)direct hiermee in verbinding staat, uit om het boek: Mantelzorgveteraan te lezen. Je leest wat er allemaal achter de voordeur kan plaatsvinden. Wat er kan afspelen in het hoofd en hart van mantelzorgers.
DemenTalent lanceerde in Rotterdam hun platform waar mensen met dementie en bedrijven elkaar weten te vinden. Rotterdam heeft dementie centraal staan en is dankzij Alzheimer Nederland één van de dementievriendelijke gemeenten in Nederland.
Het ochtend programma was voor mensen met dementie en mantelzorgers. Een van de dingen die ik hoorde was dat de mensen met dementie zo blij waren dat er juist aandacht was voor hun als mens. Wat ze allemaal nog wel kunnen. Want door het stigma gaan ze er zelf ook aan twijfelen en verliezen ze hun zelfvertrouwen en eigenwaarde.
Samen met John de Wolf mochten wij vanuit onze persoonlijke ervaring spreken. De moeder van John woont al 6 jaar in een verzorgingshuis en hij vertelde heel open en kwetsbaar dat het voor hem niet meer zijn moeder is. Dat hij zich er niet voor schaamt dat hij het moeilijk kan opbrengen om nog op bezoek te gaan bij haar, omdat hij juist zoveel van zijn moeder houdt.
Heel belangrijk dat we over deze ethische dilemma’s mogen spreken en ongeacht je eigen mening, elkaar daarin respecteren.
Zelf ben ik altijd op bezoek gegaan en herkende ze mij nog tot aan haar overlijden. Maar ook ik ging bijv. tussen 14.00 en 16.00 uur nooit op bezoek omdat ik bang was voor wat ik dan zou aantreffen. Noem het struisvogel politiek, maar ik kon het niet opbrengen en heb mij daar lang schuldig over gevoeld.
Een van de vele mooie voorbeelden die ik kon delen ging over vorig jaar waar ik was uitgenodigd door Fernando Aguzzoli om de ‘Camino de Compostela’ te lopen met mensen met dementie, mantelzorgers en wetenschappers over de hele wereld.
Daar ontmoette ik Kevin Quaid uit Ierland. Hij schreef 7 jaar na de diagnose Lewy Body dementie, nog zijn 2e boek met de titel: I’m Kevin, not Lewy!
Ook ontmoette ik daar Berrie Holtzhausen met de diagnose Alzheimer en die in Namibië van stamhoofd naar stamhoofd rijdt, om voorlichting te geven over dementie en dat het niets te maken heeft met Witchcraft.
Dit bewijst hoeveel talenten mensen nog hebben en tegelijkertijd het stigma dat wereldwijd hetzelfde is.
Er is nog veel werk te doen en dat kunnen we alleen door samen te werken. Houd de agenda bij van DemenTalent, want in het nieuwe jaar gaan zij het hele land door en hebben jullie nodig.
Bedankt voor de uitnodiging en de geweldige organisatie Pauline van der Linden Deanie Van Tuijl, Otto de Goeij Joris Rijnders en alle anderen.
Na de diagnose dementie word je direct afgeschreven…
Uiteraard is dat niet zo extreem maar door gebrek aan kennis, stigma’s en de manier waarop de zorg in Nederland is ingericht, voelen velen zich na de diagnose afgeschreven in de maatschappij.
😕 Per direct mag je niet meer terug rijden in de auto waarmee je naar het ziekenhuis reed voor de uitslag van de diagnose.
😕 Per direct ben je 100% arbeidsongeschikt.
😕 Per direct wordt de zorg zo ingericht, dat we alles van je gaan overnemen.
Het zal je maar overkomen en vooraan in de zaal zat een meneer die zich inderdaad afvroeg of hij wel naar de arts moest gaan voor de diagnose.
Levensgeluk en zingeving word je ontnomen terwijl mensen na de diagnose dementie nog allemaal talenten, wensen en dromen hebben. Net zoals jij en ik.
Dementie is niet het einde maar een nieuw begin ❤️
DemenTalent zorgt ervoor dat mensen met geheugenproblemen nog gewoon kunnen meedoen. Zij zetten mensen met dementie weer in hun kracht en hebben een MVO platform ontwikkeld dat hen koppelt aan bedrijven.
Bij de opening van het eerste event in Amersfoort was ik uitgenodigd om te spreken over de keuzes die wij destijds gemaakt hebben en hoe wij nog konden genieten van alles dat er wel was. Zonder de ernst van de ziekte te bagatelliseren, maar ook zonder de wil en de kracht op te geven en dat je nog van alles uit het leven kan halen. Mits je daarvoor open wil staan.
Bedankt Deanie Van Tuijl voor deze uitnodiging en de geweldige dag. Er zaten enkele mensen in de zaal die ik ken en heb ook van hun gehoord hoe positief en leerzaam ze de dag ervaren hebben 🙏
Mantelzorgparticipatie – informele zorg – zij instromers … vandaag kwam dat allemaal aan bod en ik mocht vanuit mijn persoonlijke ervaring hierover spreken.
ZorgSpectrum opent binnenkort een nieuwe locatie in Hoef en Haag voor mensen met dementie en hebben een 5-daagse training georganiseerd voor alle nieuwe medewerkers. Mooi om te zien hoeveel aandacht en tijd er besteed wordt om een heel nieuw team in te werken.
Miranda Heijgen had mij uitgenodigd om te spreken over het verbinden van de informele – en formele zorg.
Ik heb er veel energie van gekregen en wat mij vooral is bijgebleven, zijn de opmerkingen van Roos Rijnen (van Ervarea) over de dieper liggende oorzaak waarom we soms de dingen doen zoals we die doen. En daarmee de unieke kans voor dit nieuwe team om met zoveel zij instromers het ‘anders’ te gaan doen.
Heel veel succes en ik kom graag over 6 maanden weer langs om te kijken hoe het dan allemaal in praktijk is gebracht.
Mantelzorgparticipatie… Hoe verbinden we de informele zorg op een verantwoordelijke wijze?
Mantelzorgparticipatie. De informele en formele zorg verbinden. Daarover mocht ik gisteren spreken bij het Franciscus in Rotterdam.
Vanuit persoonlijke ervaringen hebben we het gehad over de succesfactoren, de (on)mogelijkheden, zelfredzaamheid, kennis delen, transformatie in de zorg en ethische dilemma’s.
Zolang het vrijwillig is, geloof ik in de kracht van de verbinding. Ziekenhuizen en VVT organisaties hebben uitdagingen als het gaat om risico’s, verantwoordelijkheid, communicatie, financiering en hoe ze medewerkers mee krijgen in deze transformatie.
Stichting KOMPAZ Nederland is recentelijk opgericht en deelt hierover 5 jaar ervaring en kennis met deze zorgorganisaties. Laten ze dus niet allemaal het wiel zelf opnieuw uitvinden, maar samenwerken.
Tekst van hun website:
‘Stichting KOMPAZ Nederland is in maart 2024 opgericht door het Maastricht UMC+ en het Innovatiefonds Ouderenzorg. Stichting KOMPAZ heeft als doel om zorg- en welzijnsinstellingen in Nederland optimaal te faciliteren en te verbinden bij het realiseren en professionaliseren van regionale trainingscentra. Hierin worden instructiemomenten, begeleidingssessies, educatieprogramma’s en andere te ontwikkelen interventies, met eenduidige kwaliteit, aangeboden. Indien passend, bevorderen deze interventies de zelfregie van patiënten, cliënten en mantelzorgers en dragen daardoor bij aan een daling van de formele zorgvraag. KOMPAZ is een acroniem voor Kenniscentrum voor de Ondersteuning van Mantelzorgers en Patiënten/cliënten bij het Aanleren van Zelfmanagement.’
Het heeft mij weer veel energie opgeleverd om mij in te blijven zetten voor een beter georganiseerde informele zorg en in oktober mag ik hetzelfde doen in hun ziekenhuis in Schiedam 💪
Met de kennis van nu had ik de zorg voor mijn vrouw met Alzheimer anders ingericht”. “Het belang van buurtinitiatieven in de wijk” en “Hoe verbind je de informele- en formele zorg?
Gisteren trotseerde ruim 50 bezoekers de storm en mocht ik aanwezig zijn in het buurthuis in Montfoort op uitnodiging van Marjon de Jong.
👉 Kennis over wat komen gaat, het verloop van de ziekte en de (on)mogelijkheden in het huidig zorgstelsel, is wat je veel eerder nodig hebt. Eigenlijk realiseert een mantelzorger niet wat hij/zij nog niet weet. Zo had ik Hester langer thuis kunnen laten wonen en misschien wel tot aan het einde.
👉 Deelgenotencontact. Er is zoveel kennis aanwezig bij deelgenoten. Best practices vanuit de praktijk. Lotgenoten die een half jaar geleden op hetzelfde punt stonden als jij nu.
👉 Ontmoetingscentra in de wijk. Marjon heeft mij al eerder ’t Bakkershuis in Montfoort laten zien. Een heel mooi en waardevol voorbeeld van een fysieke plek waar zowel mensen met dementie als familie en vrienden op bezoek kunnen komen. Waar je met deelgenoten contact legt en ervaringen kan delen. De wijk kan de spil vormen in de georganiseerde informele zorg van de toekomst.
Het was een stormachtige avond (buiten) maar binnen was er veel verbinding en ruimte om de onderwerpen te bespreken. Vanuit verschillende standpunten.
Bedankt Marjon en veel succes met ’t Bakkershuis ❤️
Reminiscentie… is méér dan foto’s en muziek uit het verleden delen met mensen die leven met dementie.
Gisteren mocht ik spreken op het Europees Reminiscentie Congres in Amsterdam. Annemarie Bolder had mij hiervoor gevraagd en zij heeft mij destijds geleerd hoe ik weer in contact kon komen met Hester toen ze al in een ver gevorderd stadium van Alzheimer zat.
Wie is de persoon achter het masker van dementie? Zij zijn een persoon en niet de ziekte.
Als je weet wie iemand zijn of haar leven altijd geweest is, kan je gedrag veel beter begrijpen. Ook als praten niet meer mogelijk is.
Stel geen goed of fout vragen maar ga meer in op welk gevoel iets oproept. Probeer te voorkomen dat iemand ‘faalt’ omdat ze het antwoord niet meer herinneren.
Het was erg inspirerend om vanuit de praktijk onze voorbeelden te delen met de groep. En zij inspireerde mij weer met voorbeelden uit andere landen en hoe ze daar ook met kunst en theater hele waardevolle resultaten bereiken. Hoe families geholpen worden in het begrijpen en toepassen van reminiscentie.
Kijk voor meer info ook eens op de website van Annemarie
‘Levend verlies’: “Ik miste Hester al voordat ze er niet meer was” ❤️
Als ervaringsdeskundige sprak ik recentelijk over dit thema tijdens de masterclass van Feelz
Wat gebeurt er als je zeker weet dat je vrouw gaat overlijden over 5 tot 10 jaar en je in die laatste jaren steeds meer afscheid moet nemen van haar? In februari 2017 hoorde wij dat mijn vrouw, Hester, Alzheimer had en op 19 juli jl. hebben wij haar begraven.
Elke dag opstaan en samen bespreken wat we met de beste dag van haar leven gaan doen in de wetenschap dat morgen weer de beste dag van haar leven begint.
De focus op wat wèl kan en niets meer uitstellen. De grenzen opzoeken door er overheen te gaan.
Mijn baan opzeggen voor meer tijd samen. Haar verliezen terwijl ze er nog is. Een nieuw leven opbouwen zonder haar terwijl ze er nog is. Loslaten of anders leren vasthouden?
Maar ook nu werd ik weer geïnspireerd. Manu Keirse vertelde hoe de mensen vanuit de ‘Dorpsstraat’ de mensen in de ‘Kerkstraat’ nooit bereiken. Anders gezegd: vanuit het hoofd spreken we een andere taal dan vanuit het hart. En dit heeft verstrekkende gevolgen waar we ons te weinig van bewust zijn.
De aanwezigen waren grotendeels zorgprofessionals, maar bovenal zijn ze éérst allemaal gewoon ‘mens’. Dat laatste vergeten we misschien wel eens omdat we als mantelzorger of zorgbehoevende onszelf centraal zetten. Maar op deze dag viel voor mij het kwartje dat zij misschien wel wekelijks afscheid moeten nemen. Dat zij ook verdrietig zijn en kunnen rouwen.
Voor mij persoonlijk was het een bijzondere dag omdat Manu Keirse ook ging spreken en ik hem nu persoonlijk kon bedanken. Hij en Sander de Hosson hebben mij enorm geïnspireerd in het afscheid nemen van Hester.
Bedankt Esther van Apeldoorn voor de goed georganiseerde dag en ik kijk uit naar een vervolg hierop.
Gebruik hiervoor het contactformulier of stuur een email naar: contact@tonintveen.nl. Ik heb meestal mijn laptop bij me en probeer binnen 2 werkdagen te reageren.